مراقبت اورژانسی / تثبیت:

مدیریت حاد شامل تجویز اپی‌نفرین (epinephrine) به صورت عضلانی و حمایت گردش خون با کریستالوئیدهای وریدی (IV) است.

• بلافاصله وضعیت راه هوایی، تنفس، گردش خون و وضعیت ذهنی بیمار را ارزیابی کنید. • اپی‌نفرین را به میزان 0.2-0.5 میلی‌گرم (در بزرگسالان) یا 0.01-0.3 میلی‌گرم بر کیلوگرم (در کودکان) به صورت عضلانی در یک عضله بزرگ (مانند جلوی ران) هر 5-10 دقیقه برای کنترل علائم تجویز کنید. اسپری اپی‌نفرین داخل بینی به عنوان یک جایگزین برای اتواینجکتور در برخی بیماران مبتلا به آنافیلاکسی مناسب است. • از فروپاشی گردش خون با احیای مایعات وریدی همزمان با اپی‌نفرین همان‌طور که در بالا ذکر شد، حمایت کنید.

بررسی تشخیص:

گزش کنه از برخی گونه‌های Amblyomma (لونه استار کنه) و Ixodes (و احتمالاً Haemaphysalis) با توسعه بعدی آنتی‌بادی‌های ایمونوگلوبولین E (IgE) به آلفا-گال (galactose-alpha-1,3-galactose)، یک الیگوساکارید پستانداران، مرتبط شده است. حضور آنتی‌بادی‌های IgE به آلفا-گال با دو شکل متمایز آنافیلاکسی در ایالات متحده، اروپا، آسیا و استرالیا مرتبط است.

افرادی که سطوح بالای IgE به آلفا-گال دارند، علائمی مانند کهیر، ناراحتی گوارشی، آنژیوادم و/یا آنافیلاکسی را بلافاصله یا 3-6 ساعت (شروع تاخیری) پس از مصرف گوشت پستانداران (مانند گوشت گاو، خوک) یا در معرض قرار گرفتن به آلفا-گال در محصولات ساخته شده از پستانداران (مانند داروها، لوازم آرایشی، واکسن‌ها، ژلاتین، محصولات لبنی) تجربه کرده‌اند. گزش‌های کنه‌ای که در این رابطه بوده‌اند، با خارش برای 2 هفته یا بیشتر مرتبط شده‌اند.

واکنش دیگر مشاهده شده در بیماران با IgE به آلفا-گال، آغاز سریع آنافیلاکسی در اولین مواجهه با داروی وریدی سیتوکسیماب (cetuximab) است، که یک مهارکننده گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال (EGFR) است که برای درمان سرطان روده بزرگ، سرطان متاستاتیک سلول‌های غیر کوچک ریه و سرطان سر و گردن استفاده می‌شود.

آزمایش خون برای این آنتی‌بادی‌های IgE وجود دارد.

تشخیص و درمان به‌موقع آنافیلاکسی از هر علتی، پیش‌آگهی ضعیفی را پیش‌بینی می‌کند. مدیریت فوری شامل حذف عامل آلرژی‌زا در صورت امکان، تزریق عضلانی اپی‌نفرین و ارزیابی و مدیریت بیشتر است.

IgE به آلفا-گال در برخی جمعیت‌های آفریقای زیر صحرا شناسایی شده است، جایی که تصور می‌شود به دلیل قرار گرفتن در معرض سستودها، نماتودها، جرب، کنه‌ها و انواع دیگر اکتوپارازیت‌ها است. با این حال، جالب است که هیچ گزارشی از آنافیلاکسی تاخیری در مواجهه با گوشت قرمز در این جمعیت وجود ندارد.

بر اساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، تعداد موارد مشکوک به سندرم آلفا-گال در ایالات متحده از سال 2010 به طور قابل توجهی افزایش یافته است و ایالت‌هایی که جمعیت‌های مستقر کنه لونه استار دارند (جنوب، شرق و مرکز ایالات متحده) بیشترین تأثیر را داشته‌اند، اگرچه موارد مشکوک به سندرم آلفا-گال نیز در مناطق خارج از محدوده این کنه شناسایی شده‌اند.